Инсур Мөсәнниф
НИЧЕК МИЛЛИОНЕР БУЛЫРГА
Юмореска
Инсур МӨСӘННИФ
«ЧИБӘРЛЕК БИРГӘНЧЕ...»
Кечкенә хикәя
Инсур Мөсәнниф
Йокы даруы
Йокысызлыктан интегәсезме? Һи-и, тапккансыз борчылыр нәрсә. Хәзер мин сезгә бер дару өйрәтәм – моннан да гадирәге юк.
Инсур МӨСӘННИФ
МИН НИЧЕК ХАТЫНЛЫККА КАНДИДАТ ЭЗЛӘДЕМ (21+)
Юмор катыш сатирик хикәя
(автобиография түгел!)
Инсур Мөсәнниф
“Ичмасам, чирләп булса да торырлар...”
Марсианнарның Җирдә күргәннәре
Рапорт
...Әйбәт кенә килеп җиттек. Хәер... Җир малайлары лазер яктырткычлары белән теңкәгә тиде тиюен... Бераз “өлеш төшереп” алырга туры килде. Әмма берничә самолет шулай да җиргә мәтәлергә өлгерде.
Инсур Мөсәнниф
Рәхмәт яугыры тузан җыйгыч
Хикәя
Представляю вашему вниманию серию рассказов «Алтын балык», которая вошла в состав рукописной книги.
Рад представить вам опубликованную книгу «Озак яшәү сере» в которой вы можете найти серию рассказов. Первая книга прозы молодого литератора состоит из двух разделов - рассказов и новелл.
Баеп булмады, егетләр. Әнә, кешеләргә карап торам да, шаккатам. Бер елны йорт сала, икенче елны машина ала, ә өченче елны яшь хатынлы була... Болай үзем төшеп калганнардан да түгелмен кебек. Юк, булмагач, булмый икән.
Яңа оештырылган җәмгыятьнең башлангыч оешмасы рәисен сайлап кую өчен билгеләнгән җыелыш күп вакытны алмады, чөнки эш көне тәмамланган иде инде. Алып баручы башта ике сүз белән генә яңа оешманың барлыкка килү сәбәпләрен, әгъза булып керү кагыйдәләрен аңлатты. Шуннан нинди тәкъдимнәр булыр дигән сорау куйды да, үзе өч кешене күрсәтте.
Бүген безнең авылда туй. Кайсы якта ничектер, ә бездә туйга бар авыл белән йөриләр. Шуңа, чакырганда, өй борынча чакыралар. Теләгең бар икән — рәхим ит. Бүләгең булмаса да, сиңа сүз әйтүче дә, кырын күз белән караучы да булмаячак. Монысы чит-ят кешегә инде. Ә туганнарга таләп икенче. Алар йөзләренә кызыллык китермәскә тиеш.
Ниһаять, безнең колхоз да баш инженерлы булды. Яшь кенә бер егет җибәргәннәр. Институт бетергән диме шунда. Әй, институт түгел, чурт бетерсен, тик безгә инженер булсын. Читтән килгән инде килүлеккә... Колхоз үзебезнең егетләрне укырга жибәрә лә ул. Кире кайтучы гына юк.
Ниһаять, мин дә институтны тәмамлап, авылга кайттым. Иң авыр һәм, нәрсәсен яшереп торасың, — иң күңелле вакыт артта калды.
Очраган бер авылдаш котлый, укыганыңның игелеген күр инде, дип яхшы теләк тели.
Хатип абзый да кулымны кысты. Аннан кинәт:
Кичә Агалай Аһалаевичны урамда очраттым. Аның, мине туктатып, исәнлек-саулык сорашуы гаҗәпнең дә гаҗәбе булып күренде. Кайда ул элек исәнләшү, биргәнен дә алмый, читкә карап уза иде. Бер-бер хикмәте бардыр, дигән уй төште башка. Кирәгем чыккандыр. Шулай икән шул.
Колхозчыларның гомум җыелышы бара. Көн тәртибендә сораулар күп, барысы да тиз арада хәл итүне көтә. Халык үткен бит ул — тыюыңны да белми, сүз бирүеңне дә сорамый, мөнбәргә* менеп, үзенекен әйтеп калырга ашыга. Җитәкчеләрне тәнкыйтьләүдән дә курыкмыйлар хәзер. Турысын ярып салалар.
Дә-ә, бар иде элек авылда заманнар... Хәзер нәрсә ул авыл тормышы, тфү! Авыр, авыр, дип зарланалар. Элек яшәгән кешеләрдән сорагыз, алар әйтер. Сорашыр кешегез булмаса, китап укыгыз, хәзер ул заманнар турында күп язалар. Укысаң, чәчләр үрә тора.
Өй алдына тәмәке тартырга дип чыксам, артыма авып китә яздым: өр-яңа машина белән күршем Сабир абзый килеп туктады. Вәкарь белән генә машинасыннан төште, саклык белән генә ишеген япты, пинжәк жиңе белән булмаган тузаннарын сөртеп алды да, миңа таба юнәлде.
Илдарның әтисе шофер булып эшли. Әле машинасы ватылган да, шуны ремонтлап яткан көне. Бүген эшкә улын да ияртте. Көне буе шунда мәш килеп арыган малай әтисе җитәгендә өйгә кайтып бара. Урамда аларга «кыеш төягән» бер абзый очрады. Ул алпан-тилпән, чайкала-чайкала атлап килә. Гәүдәсен төз тота алмыйча, юлның әле бер, әле икенче ягына чыга.
Өстәл янында әнисе кечкенә улын орышып ташлады:
— Нигә ашамыйсың, ачка үләсең бит инде! Аша әле, аша, улым, әйдә, менә нинди тәмле ботка пешердем. Ашасаң, әтиең кебек зур, көчле булып үсәрсең. Әнә, Кәбир (анысы күрше малае була инде) үсәр, ә син үсми калырсың.
Көне буе, биш яшьлек уллары Артурны таба алмый, әти-әнисе, апа-абыйлары гаҗиз булды. Ул үзе кич соң гына кайтып керде дә, берни булмагандай, чишенә башлады.
— Кайда йөрисең син, малай актыгы?! Синең өчен без монда ничек ут йотканны беләсеңме, ә? — дип орышып каршы алды аны әтисе. Тик:
Инсур Мөсәнниф
Эт белән песи
Сабый яшеннән чыккан абыйлар өчен әкият
Борын-борын заманда, үрдәк үрәтник, куян дисәтник булганда, яшәгән, ди, ике кыргый җанвар. Алар урман-кырларда көн күргәннәр, тычкан тотканнар, төрле үләннәр белән тукланганнар. Бәлки бик озак шулай дәвам иткән булыр иде. Тик...
Чыдамлыкны ничек кенә сынап карамый безнең хөкүмәт! Әле аренда, әле подряд, әле аерым хуҗалык, әле кооператив-ассоциацияләр, кече предприятиеләр, зур ялганчылар... Әнә шулай тырыша торгач, гиперинфляциягә дә килеп терәлдек. Төштә дә күрмәгән биш меңлекләрне кесәдә учлап кына йөртәләр хәзер. Без түгел инде түгеллеккә. Ну чүтеки...
Инсур Мөсәнниф
Дусларча очрашу
Футбол ярышлары комментаторларына пародия
Инсур Мөсәнниф
КАЙДА НӘРСӘ КАЛМЫЙ (КЕМ ХАКЛЫ?)
Хикәя
Инсур Мөсәнниф
Кием котлату
Хикәя
Элек без бәләкәй чакларда, әнкәй берәр яңа кием-салым алса, аны тиз генә киеп, күршеләргә йөгереп керә идек. Алар синең нигә кергәнеңне бер күз ташлау белән аңлап ала.
Инсур Мөсәнниф
Сакчыл Байтүрә
Хикәя
Төшке аштан соң мине цехның профком рәисе Юлдашбаев туктатты:
Инсур Мөсәнниф
Кем түрә — шул көлә
Шаян хикәя
Бу хәл Җәүдәт абзый кладаущик вакытта булган. Бик сакчыл, хәтта саран иде мәрхүм.
Бар әйбер аңарда, бирсә — бирә, теләмәсә — юк. Булган очракта да кире борып җибәрергә күп сорамас. Үзенә күрә — түрә бит. Ялындырырга ярата.
Инсур Мөсәнниф
Тиргәсеннәр, әйдә...
Хикәя
Күршем Хаил Касыймовка багышлана
Инсур Мөсәнниф
Авыл үре
Хикәя
Гөлфая апаны бүген дә очраттым. Ул, кече улы Илдарны җитәкләп, олы юлга карап, авыл үренә таба чыгып бара иде. Кичә дә, аннан алдагы көннәрдә дә күргән идем мин аларны... Сәбәбен дә беләм. Авылда да беләләр.
Гөлфая апа өлкән улы Нәфиснең армиядән хезмәтен тутырып кайтуын көтә.
***