Поэт становится поэтом только пережив любовь
Инсур МӨСӘННИФ
«ЗАМАНДАШ» ГИМНЫ
«Замандаш»лар – алга, алга!
Замана алга дәшә.
«Замандаш»лар күңелләргә
Изгелек нуры чәчә.
Уйларында зур хәстәрлек,
Тынгы белми беркайчан –
Зур эшләр көтә алардан
Кече һәм олы Ватан.
Заманнан артта калмаска,
Хәтта атларга алдан –
Шундый мактаулы һәм олы
Бурыч куйган бит заман!
«Замандаш»лар – талантлылар,
Туган якка дан җырлый.
Заманыннан артта калмый,
Ил-йорт тарихын зурлый.
Каләмнәрдән моңнар тама,
Моңнан ярала җырлар;
Яңгырый алар илләрдә,
Ишетә сәхрә, кырлар!
«Замандаш»лар – канатлылар,
Әмма калалар Җирдә!
Туган җир данын арттырып,
Даныгыз артсын илдә!
11.01.2023
Комментарии
Гимн да язып карадым...
Гимн да язып карадым...