Инсур Мусанниф

Инсур МӨСӘННИФ
МӘГАРӘНЕ КЕМ КАЗЫГАН?
Рәдиф Тимершинга аз-маз ияреп

Йомшак туфрак ерып, далаларда
Йөри торгач, зур бер Йомран,
Тау-таш арасына килеп чыккан
Һәм аптырап карап торган.

«Монда ничек кенә көн күрермен?
Бу ташларга тешем үтмәс...
Кая гына качыйм җил-давылдан?!
Өн казырга гом(е)рем җитмәс...»

Йөри торгач шунда, башын иеп,
Күреп калган тау тишеген.
Һәркем керә ала, кунакчылдыр –
Ябык түгел бит ишеге.

Килеп кергәч, тирә-якка карап,
Аптыраган һәм шаккаткан,
Хәтта сызгыруын да оныткан –
Сокланудан тел шартлаткан:

Ул киңлеге һәм дә биеклеге!
Йөз мең йомран сыя ала,
Хәтта аты-ние белән патша
Меңлек гаскәр җыя ала!

Дөрес, тамчы тама, инеш ага...
Түбә тишек, ахры, монда...
Иң мөһиме – җил юк, давыл үтми,
Калганнары, һи, ерунда!

Йөри торгач шулай, бер уй төшкән
Йомран дигән йомры башка:
«Кем казыган мондый мәгарәне?!
Теше үткән ничек ташка?!

Мондый эшкә бары йомран халкы
Маһирдыр һәм сәләтледер!
Мондый мәгарәне казыган зат
Минем нәсел-нәсәбемдер!»

Ләкин йомран, гөнаһ шомлыгымы,
Йөри торгач бик «җилләнеп»,
Артык һаваланып, мавыгудан,
Сизмәгән... зур су килгәнен.

Һәм су, ватып-изеп зур ташларны,
Сытып узган йомранны да.
Ә мәгарә, ташкын юып узгач,
Киңәя төшкән, ди, тагын да!
30.03.-03.04.2023