Инсур Мусанниф
Татышлы
Татышлинские девчонки
Обаятельны, прекрасны.
Не соскучишься с такой.
Безленестной, заводной.
Потеряешь сон, покой ты
От чарующих очей.
Если скажет, то уж скажет,
Когда надо, промолчит.
Работящие ребята
В Татышлах уродились.
Настоящие джигиты
Вот где не перевелись!
Нероскошно, но добротно
Тут живут своим трудом.
Не бывает тесно, скучно,
Там, где деток полон дом.
А вокруг леса такие,
Холмы, реки и луга.
Не в соседнем районе,
Будто в сказке побывал.
Приезжаю я нередко,
Здесь моя живет родня.
Что всегда бывают рады
Встретить, угостить, обнять.
«Бери в жены татышлинку!» –
Я тебе бы дал совет.
Никогда не пожалеешь,
Будешь счастлив, человек!
Перевод Ширин Ефремовой.
Татарский вариант (татарча)
Инсур Мөсәнниф
Тәтешле
Әх, Тәтешле, син, Тәтешле,
Кызларың эшчән, пеше,
Чибәр, кыю, алсу йөзле,
Сөйсәләр, кайнар хисле.
Күз карашы моң вә серле,
Буй-сыннары килешле.
Кирәк булса, усал – "тешле",
Түгел арттан әйтешле.
Әкият батыры төсле
Егетләр елгыр, көчле.
Җиренә җиткерә эшне,
Түгел һич чиле-пешле.
Хезмәт белән яши кеше,
Нәтиҗәләр җимешле.
Гаиләләр монда ишле –
Балалар дүртме, бишме...
Әх, Тәтешле, син, Тәтешле,
Болын-кырлар хуш исле.
Әкияти дөнья төсле –
Ямьле Тәтешле иле.
Яши монда ничә кеше
Миңа туган тиешле.
Кайчан килмә, ачык йөзле,
Кайнар һәм “салкын” чәйле.
Мәңгегә, дисәң, кәнишне, –
Тот син минем киңәшне, –
Тәтештән эзлә кәләшне,
Кияүне һәм дус-ишне.
1.11.-5.11.1994.
Кайда, кайчан басылган:
1) Шәнгәрәев Инсур. Тәтешле. Шигырь. "Җитәкче" (Тәтешле РГ), 15.11.1997, №92.
2) Мөсәнниф Инсур. Тәтешле. Шигырь. "Сөю кайтавазы" китабы. Уфа, "Чурагул" нәшрияты, 2020, 90 б.