Инсур Мусанниф

Инсур Мөсәнниф
Терсәк якын да бит...

Әйтерсең лә, кияү көткән яшь киленнәр –
Хәтта куаклар да актан киенгәннәр...

Әмма һәр нәрсәнең чиге, вакыты бар,
Җәй айлары яз айларын ашыктыра:

Ефәк туй күлмәген салды бар агачлар –
Кара күзле шомырт, чия, алмагачлар...

Чәчәк серен чәчте илгә гайбәтче җил –
Ап-ак булды тирә-юньдә кап-кара җир...

Туйлар узды... алда – тормыш, ә ул – зур эш:
Өлгертергә кара, кызыл, алсу җимеш...

Уйлыйлардыр: “Булмасын тик кысыр чәчәк...
Уңыш белән сөендерсен көз-киләчәк...”

...Без дә шулай: гомеребез үтә-китә,
Алга карап-юрап, нидер көтә-көтә:

“Былтыр булмады бит... инде булыр быел...”
Кеше башы тулы... буш һәм кысыр хыял...

Бер могҗиза булып соңгы көннәремдә,
Шушы акыл белән кайтсам үткәнемә,

Белер идем, агай-эне, мин нишләргә!..
...Терсәк якын, тик мөмкинлек юк тешләргә!

...Әйе, һәр нәрсәгә анык чик куелган...
Тиздән кыш та көзне куар: “Ашык, туган...”
18.05.2020